gedichtenfreddy

DE WIND VAN DNA

Waar zo je vandaan komt
De wind van dna deze tijd van een dag stormt
Je jouw kuil
Waar je denkt ooit je bent in shuil
Tot mij je bent soms haar
Die als een slang vliegt raar
Je ziet uit mens
Als mensen maar jouw woed en kwaad weet geen grens
Wanneer onzichtbaar
Pakt de gijzelaar.
FRED O OAMEN


Comment On This Poem --- Vote for this poem
DE WIND VAN DNA

238,611 Poems Read

Sponsors