Poetic-Verses from ATHANASE

 
Athanase Vantchev de Thracy
 ატანას ვანჩევ დე ტრასი
 
 
Insimulable clarté
 
განუმეორებელი სინაზე
 
რამ ჩატია ჩემს სულში ეს ამდენი დაისი,
გამჭვირვალე ზაფხულის თავბრუდამხვევ სინაზით!
ასე მთიდან ეშვება თოვლი, მერე ქარების მსუბუქ ფერებ-ფერებით
გარდაქმნილი მდინარედ
ზღვის მთრთოლარე ტალღებთან შეყრად მიეშურება!
 
 
Muguets
 
შროშანები
 
გარდამოფენილს მაგიდას სუფრას
შროშანათა ზარები შვენის.
გარეთ ჩიტი დღის მდუმარებას
სულში ჩამწვდომი სიმღერით ავსებს.
სიმშვიდით ვტკბები
და ვიხსენებ ყველას,
ვინც კი მეძვირფასება.
 
La vie s’avance
 
ხოლო ცხოვრება გადის
 
ცხოვრება გადის! მხოლოდ შენ ხარ სინათლის სხივი –
ხსოვნის მადანი გაუკაწრავს თითქოს სატევარს,
ერთსღა გთხოვ ახლა – დაბინდულის ფერებით ცივით,
მაგ შენს თვალებში, ამ ჭაღარა სევდის ჩატევას.
 
 
 
Versailles
 
ვერსალი
გვიყვარდა ვერსალი მეჯლისთა ნატიფთა,
ნართაულ ნათქვამთა ელვარე სიტყვები,
სიცილთა შრიალი, ღიმილთ სიტკბოება,
ფარჩებში ჩაფლული ვნებანი რაყიფთა!
 
 
Epigraphe (Les Lys de la vallée)
 
შროშანნი ღელეთა
 
აქ ატანასი განისვენებს. გამვლელო, შესდექ!
ღელეთ შროშანთა სამარეში დაუფლავთ იგი
დილის ცვარ-ნამის სუდარაში გამოწყობილი.
ხოლო ცხოვრება მისი იყო ერთი პოემა
და პოემად დარჩება კიდეც უკუნისამდე!
 
 
 

Palmyre
 
პალმირა
 
მიყვარხარ! სიტყვებს სევდა ავსებს, ვით განშორება,
გულს შორეული ჭორომების ნიშანი აზის.
მიყვარხარ! შენი ნიავი და შრიალი ნაზი
ჭიჭინობელთა, საღამოს ბინდს მიეშურება.
 
მიყვარხარ, როცა განთიადი აანთებს თვალებს,
ააწამწამებს მათ სიღრმეში უსასრულობას.
ცრემლთა ნაკადი და ამინდის უსუსურობა,
შენი სინათლე, შენი სუნთქვა თავბრუს დამახვევს.
 
მიყვარხარ! ძილი დაუკარგავთ ღამის ზმანებებს,
მოგონებათა ქარავანი თავს არ მანებებს,
ლამის წამლეკა წყლის ძალით და ზახილის ძალით!
 
ჩემი პალმირის შენ განახვნე კარნი მარმაში,
აღმოთქვი ღამე, დიდებული მეფურის ძილით,
ცეცხლის სიმღერა ჩააქსოვე სისხლის ქარვაში.
 
 

Cette nuit, je ne peux pas dormir
 
მე ამ ღამით ვერ დავიძინებ
 
დალიბორას
 
„თრობა ხარ ჩემი,
მე ვეღარასდროს გამოვფხიზლდები,
მე არ ძალმიძს გამოფხიზლება,
მე არ მინდა გამოფხიზლება.“
 
ნაზიმ ჰიქმეთი
 
არა, ძვირფასო, ამ ნათელ ღამით,
ამ თავანკარა ზაფხულის ღამით
ვერ დავიძინებ!
ეს ვარსკვლავები, ჩემო ძვირფასო,
ეს ვარსკვლავები დამათრობელი,
და ეს სიჩუმე,
ეს სიჩუმე,
შენი თვალების ელვარებით განათებული,
ჩემს წამწამებზე ჩამომსხდარან და ციმციმებენ.
ამ ნაზი ღამით,
როცა ჩიტის ყოველი ბუდე
ბედნიერებით სავსე ნავია,
მე ვერაფრით ვერ დავიძინებ,
ვერა, ძვირფასო!
 
 
Traduit par Paata Natsvlichvili
 
თარგმანი პაატა ნაცვლიშვილისა
 
 
 


Comment On This Poem --- Vote for this poem
GEORGIAN (Seven poems in Georgian)