Aanhin ko ang kayamanan, ang kinang ng salapi,
Aanhin ko ang katanyagan kung wala ka, o giliw?
Di na baleng salat ako sa ginto at di nila pinapansin,
Basta lamang sa aking piling ikaw ay manatili.
Sa mga sandaling ito ay hindi pa rin ako makapaniwala,
Baka kako nangangarap lamang ako't kailangan ko nang
gumising,
Sarili'y kinukurot para ako'y mahinto sa pagtulog
ng mahimbing,
Ikaw nga ba'y totoo, akin na magpakailan pa man?
Mahal na mahal kita, batid mo yan sa una pa man,
Handa kitang ipaglaban kahit kanino kung kinakailangan;
Hindi ko na papayahagang mawala ka pa sa akin, Vivian,
Dahil ikaw ang inspirasyon ko kaya panulat muling nagkabuhay.
